http://vo.pasok.gr/koppa/?p=10

Οταν ο Γιώργος Παπανδρέου πρότεινε στη Βουλή τα τρία χρόνια στην εκπαίδευση να θεμελιώνουν δικαίωμα ιθαγένειας, έβαζε τις βάσεις για την αντιμετώπιση ενός ζητήματος που είναι σοβαρό, πιεστικό, και χρίζει άμεσης αντιμετώπισης. Προσθέτοντας και το κριτήριο της γέννησης στην Ελλάδα, το ΠΑΣΟΚ προτείνει σήμερα ένα ρεαλιστικό πλαίσιο για τον εμπλουτισμό των κριτηρίων χορήγησης ιθαγένειας, με ξεκάθαρο όραμα για τις προκλήσεις του 21ού αιώνα. Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει λάβει καμία μέριμνα για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς. Ομως, η απουσία πολιτικής είναι πολιτική πράξη.

Σύνθεση των Ελληνικών σχολείων το 2004/2005: Η σχέση Ελλήνων – Αλλοδαπών στα δημοτικά σχολεία της Ελλάδας είναι 11:1.

Αυτό σημαίνει πως το 8% του αυριανού εκλογικού σώματος θα αποτελείται από αλλοδαπούς. Οι αλλοδαποί θα έχουν ρυθμιστικό λόγο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Δεδομένου δε (α) του δημογραφικού προβλήματός μας, (β) της αυξημένης γεννητικότητας των μεταναστών που είναι οι περισσότεροι σε παραγωγικές ηλικίες, και (γ) την αναπόφευκτη νέα νομιμοποίηση των σημερινών λαθρομεταναστών, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί.

Σκεφτείτε πως σήμερα χαϊδεύουν τα αυτιά των Μουσουλμάνων της Θράκης που αντιπροσωπεύουν το 1% του πληθυσμού της χώρας, φανταστείτε τι εκχωρήσεις θα κάνουν σε ξένα συμφέροντα για να αντλήσουν ψήφους από την νέα παρθένα δεξαμενή ψηφοφόρων.

Γι’ αυτό στις επόμενες εκλογές ψηφίζουμε οποιοδήποτε άλλο κοινοβουλευτικό κόμμα εκτός από το ΠΑΣΟΚ. Η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ σημαίνει υποδούλωση στους ξένους και απώλεια της εξουσίας από τα χέρια μας. Στο «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» του Ανδρέα Παπανδρέου, το σημερινό ΠΑΣΟΚ αντιτάσσει το «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και σε όσους ξένους τυχαίνει να γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή να πήγαν τρία χρόνια σε Ελληνικό σχολείο.»

Το κυριότερο διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών είναι η μη αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Αυτοδύναμο ΠΑΣΟΚ σημαίνει

1. Προσθήκη εκατοντάδων χιλιάδων και σύντομα εκατομμυρίων νέων αλλοδαπών ψηφοφόρων στο εκλογικό σώμα
2. Μόνιμη μετακίνηση της εκλογικής ισορροπίας προς τα αριστερά
3. Κατάργηση του Εθνικού κράτους υπέρ της πολυπολιτισμικότητας

Σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, σε πέντε χρόνια ένας νόμιμος μετανάστης θα παίρνει με απλές διαδικασίες την Ελληνική υπηκοότητα.

Οι μετανάστες έχουν κατά κανόνα χαμηλό εισόδημα και δεν έχουν καμιά ουσιαστική ταύτιση με το Ελληνικό έθνος και τις παραδόσεις του. Ήρθαν εδώ για να ζήσουν όχι γιατί αγαπάνε τον Ελληνισμό. Επομένως, πέραν από ευγνωμοσύνη στο κόμμα που θα τους πολιτογραφήσει, και από τα χαρακτηριστικά τους δεν πρόκειται να ψηφίσουν δεξιά κόμματα αλλά αριστερά, διεθνιστικά κόμματα που υπόσχονται παροχές στους φτωχούς.

Και οι πλούσιοι και οι φτωχοί Έλληνες οφείλουν να αντισταθούν. Γιατί για να υποστηριχθούν όλοι οι μετανάστες με προνόμια που σήμερα έχουν οι Έλληνες πολίτες, αναγκαστικά θα αυξηθεί η φορολογία. Ο μετανάστης που δουλεύει χτίστης ή μπέιμπισίτερ δεν θα πληρώνει τίποτα σε φόρους. Τους φόρους θα τους πληρώνουν οι έχοντες, δηλαδή κατά κανόνα οι Έλληνες. Αλλά και οι φτωχοί Έλληνες θα πληγούν γιατί τα παιδιά τους θα πρέπει να συναγωνιστούν σε κάθε περίπτωση με τους αλλοδαπούς για δουλειές. Είναι απλός νόμος της οικονομίας πως η υπερπροσφορά εργατικού δυναμικού αυξάνει την ανεργία και μειώνει της αποδοχές.

Οι πατριώτες στις επόμενες εκλογές πρέπει να μην ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ. Αν είναι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να αναλογιστούν αν συμμερίζονται τις αξίες του σημερινού ΠΑΣΟΚ για την πολυπολιτισμικότητα. Αν είναι ψηφοφόροι άλλων κομμάτων πρέπει να μην τρέξουν προς το ΠΑΣΟΚ για να βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Το να έχουμε 1-2 μήνες επιπλέον πολιτικής ασάφειας είναι μικρό τίμημα μπροστά στην απώλεια του εθνικού κράτους που ευαγγελίζεται το ΠΑΣΟΚ.

Όσοι ψηφοφόροι θέλουν να ψηφίσουν μικρά κόμματα (Παπαθεμελή, Χρυσή Αυγή, άκρα αριστερά) ας το σκεφτούν. Ο ισχύων εκλογικός νόμος δε μετράει καθόλου αυτά τα ποσοστά. Είναι πραγματικά χαμένοι ψήφοι οι οποίοι ενισχύουν την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος.

Μόνη εξαίρεση είναι οι Οικολόγοι-Πράσινοι, με τους οποίους διαφωνώ ριζικά, αλλά φαίνεται πως έχουν κάποιες πιθανότητες εισόδου στη Βουλή. Η είσοδος τους έστω με 3% και 8 βουλευτές θα μειώσει τις πιθανότητες αυτοδυναμίας. Γι’ αυτό κάποιοι αριστεροί που δεν τους βαστάει η καρδιά να ψηφίσουν ΝΔ ή ΛΑΟΣ ας ψηφίσουν ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ή Οικολόγους Πράσινους. Καμιά ψήφος (δεξιά ή αριστερή) δεν πρέπει να χαθεί σε μικροκόμματα τα οποία δεν έχουν καμιά τύχη. Προσπάθησε ο Παπαθεμελής τόσες φορές, ακόμα και σε «χαλαρές» Ευρωεκλογές και δεν πέρασε το 3%. Τώρα θα το πετύχει;

Λοιπόν: ψήφος σε δεξιό κόμμα (ΝΔ ή ΛΑΟΣ) και για όποιον δε θέλει, ψήφος σε ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Οικολογους Πράσινους. Οποιαδήποτε άλλη ψήφος θα κάνει τους ΠΑΣΟΚους να τρίβουν τα χέρια τους.

Ο Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται πως αντιγράφει τον Μπάρακ Ομπάμα. Έκανε το δικό του πρόγραμμα των 100 ημερών και κατακρίνει την οικονομική πολιτική Μέρκελ-Σαρκοζύ (της δημοσιονομικής πειθαρχίας) υπέρ της πολιτικής Ομπάμα (δανεισμός για ενίσχυση της κατανάλωσης και των επενδύσεων).

Βέβαια ο ΓΑΠ δεν είναι Ομπάμα. Ούτε αυτοδημιούργητος είναι, ούτε χαρισματικός.

Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως για αντικειμενικούς λόγους η πολιτική Ομπάμα (επένδυση στην «πράσινη οικονομία» με μεγάλες δημόσιες επενδύσεις και δαπάνες, και εκτίναξη του δημόσιου ελλείματος) δεν αρμόζει στην Ελλάδα. Και εξηγούμαι:

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πως δεν έχει δυναμικό ιδιωτικό τομέα. Έχει έναν εν πολλοίς κρατικοδίαιτο δημόσιο τομέα, ενώ οι ιδιωτικές επενδυτικές πρωτοβουλίες στραγγαλίζονται από τη γραφειοκρατία. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι η αποφασιστικότητα για τη μείωση του κρατικού τομέα, τη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Ενώ η Αμερική έχει ιδιωτικό τομέα που κάθε δεκαετία ξεπετάει καινούριες εταιρίες που φτιάχνουν ολόκληρες βιομηχανίες, η Ελλάδα έχει βασικά ένα τουρισμό και μια ναυτιλία και τίποτε άλλο παραγωγικό.

Το δεύτερο και σημαντικότερο σημείο είναι πως η δημοσιονομική επέκταση του Αμερικανικού δημοσίου βασίζεται σε μια Triple-A οικονομία με τον ισχυρότερο στρατό στον κόσμο, που δανείζεται στο διεθνές αποθεματικό νόμισμα (το δολλάριο) με επιτόκιο 0.5%. Η Ελλάδα είναι μια επισφαλής οικονομία με τεράστιο δημόσιο χρέος, μη σοβαρό κράτος, πολλά εξωτερικά προβλήματα, που δανείζεται πολύ ακριβότερα από τους Γερμανούς και από τους Αμερικανούς.

Το Αμερικανικό Δημόσιο μπορεί λίγο πολύ να τυπώνει χρήμα γιατί οι δανειστές αρπάζουν το δάνειο του για δυο λόγους: γιατί πιστεύουν στην μακροχρόνια σταθερότητα της χώρας και την προοπτική της οικονομίας να αναπτυχθεί μέσω καινοτόμων τεχνολογιών. Το Ελληνικό Δημόσιο ωστόσο δανείζεται δύσκολα, και με μεγάλο επιτόκιο, γιατί θεωρείται μια κάπως σταθερή οικονομία, η οποία μεσοπρόθεσμα δίνει καλές επιδόσεις, αλλά δεν αξίζει κανείς να ακουμπήσει πάνω της λόγω της πολιτικής αστάθειας (βλέπε γεγονότα Δεκεμβρίου, Απογραφή, Τρομοκρατία, κοκ).

Η ανεύθυνη επέκταση των δαπανών που ευαγγελίζεται ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν θα οδηγήσει σε ανάπτυξη. Η ανάπτυξη δεν δημιουργείται από την ενίσχυση της κατανάλωσης των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων, αλλά από την ύπαρξη ενός σταθερού περιβάλλοντος όπου αυτοί που έχουν λεφτά να επενδύσουν μπορούν να δημιουργήσουν καινούριες θέσεις εργασίας.

Το ΠΑΣΟΚ έχει ως προγραμματική θέση την απόδοση της Ελληνικής ιθαγένειας σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα, σε όσα έρχονται στην Ελλάδα και φοιτούν σε Ελληνικό σχολείο για τρία χρόνια, και σε όσους μετανάστες ζουν στην Ελλάδα μερικά χρόνια.

Αυτό σημαίνει πως σε λίγα χρόνια ένα μεγάλο πλήθος αλλογενών θα παίρνει αποφάσεις για το μέλλον μας. Ακόμα και τώρα τα κόμματα προσπαθούν να προσεταιριστούν τις ψήφους της μικρής ντόπιας Μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, και προσαρμόζουν την πολιτική τους ανάλογα. Φανταστείτε τί θα γίνει όταν θα έχουμε 1-2 εκατομμύρια ξένους ψηφοφόρους. Η μετατροπή της Ελλάδας σε πολυπολιτισμικό, πολυφυλετικό κράτος θα είναι βέβαιη.

Επίσης στις επόμενες εκλογές είναι πιθανό να βγει ο Γιώργος Α. Παπανδρέου πρωθυπουργός. Θα είμαστε παγκόσμια πρωτοτυπία στον πολιτισμένο κόσμο όπου τρεις γεννιές πολιτικών από μια οικογένεια θα κυβερνήσουν τη χώρα μας. Κατά τα άλλα οι «δημοκρατικοί» αριστεροί κόπτονται για την κατάργηση της Μοναρχίας, αλλά αυτό που στην πραγατικότητα έγινε είναι η αντικατάσταση μιας δυναστείας από μιαν άλλη (των Παπανδρέου).

Είναι επίσης τρομακτικό το ενδεχόμενο ο Παπανδρέου να έχει στα χέρια του την Άμυνα της χώρας. Ο άνθρωπος είναι συμπαθητικός αλλά δεν είναι άνθρωπος που μπορεί να επιστευθεί κάποιος την τύχη της χώρας.

Γι’ αυτό στις επόμενες εκλογές το σημαντικότερο είναι να αποδοκιμαστεί το ΠΑΣΟΚ και ο Παπανδρέου. Ψηφίστε ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΚΚΕ, ακόμα και ΣΥΡΙΖΑ ή Οικολόγους Πράσινους. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ψηφίσετε τους λαϊκιστές εξουσιολάγνους ψευτοπροοδευτικούς του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι οδηγούνται από τη δίψα να αποκτήσουν πάλι την εξουσία και την επιθυμία να αλλάξουν τη μορφή της Ελλάδας από Ελληνικό εθνικό κράτος, σε ένα πολυπολιτισμικό πολυφυλετικό αχταρμά.

Η καλύτερη επιλογή είναι ΝΔ ή ΛΑΟΣ. Η μεν ΝΔ έχει φθαρεί από τη διακυβέρνηση, αλλά τουλάχιστον σε δυο τρία πράγματα μπορούμε να την εμπιστευτούμε: δεν δείχνει καμιά τάση αλλαγής του Κώδικα Ιθαγένειας, νομιμοποίησης των σχέσεων ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους (όπως ο φίλος του Παπανδρέου Θαπατέρο στην Ισπανία) ή ιδιαίτερης ενδοτικότητας στα Ελληνοτουρκικά. Επίσης δεν έχει τις ιδεολογικές χειροπέδες στο μεταναστευτικό, όπως αποδείχτηκε από τη δεξιά στροφή της μετά τις πρόσφατες Ευρωεκλογές. Το ΛΑΟΣ έχει μια πιο ξεκάθαρη δεξιά ιδεολογία αλλά εάν οδηγήσει σε μεγάλη φθορά της ΝΔ, λόγω του εκλογικού νόμου, θα οδηγήσει σε απώλεια πενήντα εδρών από την Κεντροδεξιά παράταξη.

Ο καθένας σταθμίζει και αποφασίζει το τί θα ψηφίσει. Πάντως το σημαντικότερο απ’όλα είναι να μην ψηφίσει κανένας Έλληνας πατριώτης το ΠΑΣΟΚ. Έχουν παρέλθει οι εποχές του «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Το νέο ΠΑΣΟΚ πιστεύει πως η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες ΚΑΙ σε κάθε ξένο έρθει εδώ για μερικά χρονάκια ή τον φέρει εδώ η έγγυος μαμά του για να γίνει Ευρωπαίος πολίτης.

Γιατί βρισκόμαστε στο έλεος της Γερμανικής δικαιοσύνης; Γιατί η Ελληνική δικαιοσύνη, για την αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα της οποίας μιλούν πολλοί απέτυχε να κάνει το καθήκον της σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, δίνοντας του την ευκαιρία να αποδράσει. Κανείς δεν αναρωτιέται πώς ο Χριστοφοράκος έφυγε από την Ελλάδα ακριβώς όταν η δικαιοσύνη άρχισε να τον αναζητά. Προφανώς είχε εκ των έσω πληροφόρηση. Αναρωτιέται κανείς πώς όλα αυτά έγιναν ακριβώς τη χρονική στιγμή της παραγραφής των αδικημάτων των πολιτικών; Προφανώς η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη μας ξύπνησε ακριβώς όταν τα πολιτικά αφεντικά της ανοσοποιήθηκαν απέναντι στο σκάνδαλο. Αν το έψαχνε πολύ πιο μπροστά, αν ο Χριστοφοράκος αναγκαζόταν να αναφέρει ονόματα την Άνοιξη ή το Χειμώνα, τότε θα υπήρχε κίνδυνος να εμπλακούν πολιτικοί, ακόμα και να μπούνε κάποιοι στη φυλακή. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από το σύστημα…

Τώρα θα μας τον δανείσουν οι Γερμανοί -και αν!- για περιορισμένο χρονικό διάστημα και για συγεκριμένες κατηγορίες. Πρέπει σε μερικούς μήνες η Δικαιοσύνη να κάνει αυτό που λέει πως συνήθως στη χώρα μας παίρνει 18 μήνες… Στην αρχαία Ελλάδα οι δίκες κρατούσαν μία μέρα. Αν η υπόληψη κάποιου εθίγετο, τότε είχε την απαίτηση γρήγορης δίκης για να ξεκαθαρίσει το όνομά του ή να καταδικαστεί. Φυσικά, με δίκες μιας μέρας δεν μπορούν να τρώνε οι συνάδελφοι δικηγόροι των 2/3 των βουλευτών μας…

Ο Γαβράς έχει πράγματι το δικαίωμα να μην θέλει η ταινία του να υποστεί αλλαγές. Το Ελληνικό κράτος πρέπει να αποσύρει το βίντεο εξ’ολοκλήρου από το Νέο Μουσείο της Ακροπόλεως.

Δεν είναι ζήτημα λογοκρισίας. Το βίντεο κυκλοφορεί ελεύθερα, και μπορεί να προβληθεί από όποιον το επιθυμεί και λάβει την άδεια του δημιουργού.

Όμως το Ελληνικό κράτος δεν υποχρεούται να το προβάλει. Αυτό δεν είναι λογοκρισία παρά μόνο για τους παρανοϊκούς αριστερούς εγκεφάλους που νομίζουν πως έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν όποιο μέσο θέλουν για να προβάλουν τις απόψεις τους, αναρτώντας πανώ στην Ακρόπολη, κάνοντας κατάληψη της ΕΡΤ, γράφοντας συνθήματα σε τοίχους, κάνοντας καταλήψεις κτιρίων, πανεπιστημίων, κ.ο.κ. Το μουσείο ανήκει στο Ελληνικό κράτος, και αυτό έχει το δικαίωμα να επιλέγει τί θα προβάλεται εκεί.

Το βιντεάκι βέβαια είναι πολύ ερασιτεχνικό παρά το βαρύγδουπο όνομα του σκηνοθέτου. Το μέσο επεισόδιο μιας Αμερικανικής σειράς επιστημονικής φαντασίας έχει πολύ καλύτερα εφέ από αυτό το έργο. Πραγματικά θέλω να δω τί μας κόστισε για να το αποκτήσουμε. Θα μας κοροϊδεύουνε οι επισκέπτες αν βλέπουν ένα τέτοιο ερασιτεχνικό βίντεο σε ένα τέτοιο μουσείο, όπως μας κοροϊδεύουνε και για την ερασιτεχνική ιστοσελίδα του Μουσείου.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως το βίντεο έχει φανερή εμπάθεια ενάντια στους Χριστιανούς. Βλέπουμε τους ρασοφόρους να μετατρέπουν τον Παρθενώνα σε εκκλησία, αλλά δε βλέπουμε τους Τούρκους να προσθέτουν το μιναρέ, δεν βλέπουμε τους Βενετούς να τον βομβαρδίζουν, παρά οι βόμβες έρχονται εξ’ ουρανού, από άγνωστα χέρια. Δε βλέπουμε τον Σουλτάνο να υπογράφει για τη βεβήλωση του Έλγιν, ούτε τον Έλγιν με τα πλοία του να μεταφέρει τους θησαυρούς από το μνημείο.

Ο Παρθενώνας υπέφερε κυρίως από το Μοροζίνι και τον Έλγιν, όχι από τους Χριστιανούς, ούτε τους Τούρκους, οι οποίοι τον μετέτρεψαν σε τζαμί. Κτίρια τα οποία βρίσκονται σε χρήση διατηρούνται, γιατί επισκευάζονται διαρκώς και δεν γίνονται εύκολη λεία για οικοδομικά υλικά.

Τί περιμένανε άραγε οι αντι-χριστιανοί να κάνουν οι Χριστιανοί στον Παρθενώνα. Αν δεν τον μετέτρεπαν σε Εκκλησία και παρέμενε δίχως χρήση, τότε θα καταστρεφότανε σιγά σιγά από τα στοιχεία της φύσης (*). Όταν ένα κτίριο δεν είναι σε χρήση κανένας δεν ενδιαφέρεται αν πέσει η οροφή στο κεφάλι του. Κανένας δεν ενδιαφέρεται να το φυλάει αφού δεν έχει τίποτα πολύτιμο μέσα. Σιγά σιγά, τα στοιχεία της φύσης το καταστρέφουν, και οι άνθρωποι το χρησιμοποιούν για να παίρνουν υλικά για άλλες κατασκευές.

Ή μήπως θέλουν οι αντι-χριστιανοί να διατηρούσανε το μνημείο ως μουσειακό έκθεμα, όπως είναι σήμερα. Μα, για ποιον; Νομίζουνε πως υπήρχε τότε τουρισμός ή οικονομική άνεση για τη διατήρηση ενός κτιρίου χωρίς απολύτως καμιά χρήση;

Ας μας πούνε οι αντι-χριστιανοί ποια από τα μεγάλα κτίρια της αρχαιότητας σε ολόκληρο τον κόσμο διατηρήθηκαν ενώ είχαν πάψει να χρησιμοποιούνται. Ας βρουνε ένα. Μόνο στην Αίγυπτο, όπου δεν υπάρχει διάβρωση από το νερό και δεν υπάρχουν σεισμοί ίσως βρούνε μερικά. Από ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο, ποια είναι τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια; Εκκλησίες σαν την Αγια Σοφιά, το Πάνθεον της Ρώμης που μετετράπη σε χριστιανικό ναό, και τον Παρθενώνα, ο οποίος ήταν λίγο πολύ ανέπαφος μέχρι να δεχτεί τα πλήγματα από τον Μοροζίνι.

(*)Τί συμβαίνει στα κτίρια όταν δεν τα φροντίζουν οι άνθρωποι (ντοκυμαντέρ που δείχνει πόσο γρήγορα καταστρέφονται από τα στοιχεία της φύσης)

Θα μας τρελάνει ο Συνήγορος του Πολίτη, υποστηρίζοντας πως υφίστανται διακρίσεις οι γυναίκες επειδή σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ πρέπει να είναι τουλάχιστον 1.65μ έναντι 1.70 των ανδρών για να προσληφθούν στο στράτευμα.

Εάν ψάχνει κανείς για θύματα, τότε τα πραγματικά θύματα είναι οι άντρες με ύψος 1.65 έως 1.7 οι οποίοι δεν μπορούν να προσληφθούν αντίθετα με τις γυναίκες του ίδιου ύψους. Καμιά διάκριση εις βάρος των γυναικών λοιπόν.

Ο στρατός έχει δικαίωμα να καθορίζει τις παραμέτρους του προσωπικού που χρειάζεται, και να θέτει τα όρια που θέλει, ανάλογα με τις απαιτήσεις εκπαίδευσης, υλικών, κτλ. αλλά και με βάση τα δημογραφικά στοιχεία του πληθυσμού (θέτοντας πολύ υψηλά όρια δεν θα μπορεί να έχει αρκετούς υποψήφιους, ενώ ταυτόχρονα το μέσο ύψος στον πληθυσμό αλλάζει).

Με αφορμή τις δηλώσεις του Βελόπουλου:

«Το δυστύχημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική είναι η εσωστρέφεια της. Τις περισσότερες φορές γίνεται για εσωτερική κατανάλωση, αφήνοντας κατά μέρος την ουσία. Η πραγματικότητα είναι μία και μοναδική: κανείς από την ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών δεν γνωρίζει τι σημαίνει αποτροπή ή προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας ή δεν προσπαθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Συμβουλεύω λοιπόν την κ. Μπακογιάννη και όσους ασχολούνται με τα εθνικά μας θέματα να διαβάσουν Θουκυδίδη. Εκεί θα βρουν τις απαντήσεις για τον τρόπο που ασκείται υπεύθυνα μια εξωτερική πολιτική με τη μέθοδο της αποτροπής. Θυμηθείτε τη στιχομυθία μεταξύ Μηλίων και Αθηναίων. Αυτή η στιχομυθία πρέπει να γίνει ουσιαστικά όρος ζωής για οποιονδήποτε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας. Εγώ πραγματικά αναρωτιέμαι τι είδους εξωτερική πολιτική είναι αυτή που ανέχεται το τουρκικό μαχητικό να βομβαρδίζει εικονικά ένα ελληνικό νησί και όταν ο εισβολέας παθαίνει βλάβη να του δίνουμε άδεια να περάσει πάνω από την Ικαρία ώστε να μην κινδυνεύσει να πέσει. Πείτε μου πού βρίσκεται η λογική σε αυτό. Τελικά, ίσως μία κατάρριψη τουρκικού F-16 πάνω από το Αιγαίο μας, λέω ίσως, να είχε σταματήσει την Τουρκία και να οδηγούσε τους Ευρωπαίους εταίρους μας αναγκαστικά στην αλληλεγγύη προς την Ελλάδα.»

Και εγώ συμμερίζομαι την ανάγκη να έχουμε μια ρεαλιστική Θουκυδίδειο εξωτερική πολιτική, αλλά στη σημερινή συγκυρία, εμείς μάλλον είμαστε οι Μήλιοι και οι Τούρκοι οι Αθηναίοι. Αυτό αποτελεί μια δημογραφική πραγματικότητα, αλλά και μια στρατιωτική πραγματικότητα, λόγω των σταθερών και διαρκών εξοπλισμών της γείτονος χώρας.

Δυστυχώς η Ελλάς μετατρέπεται σε κράτος-δορυφόρο της Άγκυρας από τα πράγματα. Δεν τολμάει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Δεν τολμάει να κάνει έρευνες στο Αιγαίο για πετρέλαιο. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα ουσιαστικό στους εικονικούς βομβαρδισμούς των Ελληνικών νησιών από τους Τούρκους πιλότους. Δεν μπορεί στρατιωτικά να διώξει τον Αττίλα. Δεν μπορεί να απαιτήσει καλύτερη μεταχείριση των ομογενών μας στην Τουρκία. Όλα αυτά δεν απορρέουν από την έλλειψη θελήσεως αλλά από την ισορροπία των δυνάμεων. Ακόμα και να ήθελε η Ελλάς, δεν μπορεί. Δυστυχώς.

Αυτό που αδιαμφισβήτητα μπορούμε είναι να προτάξουμε άμυνα εναντίον της Τουρκίας. Δεν μπορούμε όμως να πατήσουμε πρώτοι τη σκανδάλη.

Ούτε πρέπει να βασιζόμαστε σε καμιά περίπτωση στους Ευρωπαίους για βοήθεια. Η ιστορία μας αποδεικνύει πως τέτοια βοήθεια έρχεται μόνο όταν τυγχάνει τα συμφέροντα μας να συμπίπτουν με τα δικά τους. Όμως στην προκειμένη περίπτωση αυτό δεν ισχύει. Η Τουρκία είναι μεγαλύτερη αγορά, αναπτυσσόμενη, προπύργιο ενάντια στον φανατικό Αραβο-Περσικό Ισλαμισμό, και αρκετά σταθερή χώρα. Κανένας Ευρωπαίος δεν έχει την πρόθεση να εμπλακεί σε πόλεμο με αυτή για να προστατέψει εμάς.

Το εθνικό σχέδιο πρέπει να είναι η ισχυροποίηση του κράτους μας, της οικονομίας μας, η αντιστροφή του δημογραφικού μαρασμού. Αν δε συμβούν αυτά, τότε οι καταρρίψεις αεροσκαφών στο Αιγαίο δεν θα είναι παρά τσαμπουκάδες, που, ως αδύνατοι, δεν μπορούμε τώρα να διακινδυνεύσουμε. Ας θυμόμαστε τις προσβολές, για να τις ξεπληρώσουμε με τον κατάλληλο τρόπο τον κατάλληλο καιρό…

Πρέπει να καταλάβουμε πως το σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι επικίνδυνο για τις παραδόσεις του έθνους μας. Πολλοί «προοδευτικοί» ίσως σκεφτουν πως πρέπει να αποκτήσουν κάποια δικαιώματα οι ομοφυλόφιλοι και πως πρέπει να βγουν από το περιθώριο. Δε λέω όχι στον να γίνουν κάποιες ρυθμίσεις για ζητήματα που άπτονται στον ιατρικό τομέα (π.χ. να μπορούν να επισκέπτονται τους συντρόφους τους στο νοσοκομείο). Όμως δεν αποσκοπούνε στην κοινή λογική οι μεθοδεύσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά απεργάζονται τη σταδιακή, βήμα βήμα υιοθέτηση μιας ατζέντας που δεν μπορεί να γίνει δεκτή από τους Έλληνες. Ας δούνε οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ το τί έκανε ο Θαπατέρο στην Ισπανία, για να καταλάβουν τί μας επιφυλάσσει το μέλλον με το Γιώργο Παπανδρέου πρωθυπουργό.

Το τρίπτυχο που θέλουν να πετύχουν οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές είναι πρώτα σύμφωνο κοινής συμβίωσης που θα τους δίνει όλα τα δικαιώματα των παντρεμένων, με μόνη τη διαφορά πως δε θα λέγεται γάμος και θα λύεται με απλούστερες διαδικασίες και όχι με διαζύγιο. Δεύτερον, να αναγνωριστεί το δικαίωμα τους στην υιοθεσία, δηλαδή δύο τριβάδες ή δύο κίναιδοι να μπορούν να παίρνουν ένα μωράκι και να το υιοθετούν και να το μεγαλώνουν. Όταν συμβούν αυτά θα ζητήσουν να αναγνωριστεί και ο γάμος μεταξύ τους, οδηγώντας στην τελική απώλεια της παράδοσής μας.

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως μας τα λένε. Στην Αμερική έχουνε τρομερά προβλήματα με αυτό το θέμα. Καταδικάζονται ας πούμε φιλανθρωπικά ιδρύματα των Καθολικών γιατί αρνούνται να δώσουν προς υιοθεσία παιδάκια σε ομοφυλόφιλους. Η ομοφυλοφιλία παρουσιάζεται ως φυσιολογική σε μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγισης παιδιών του δημοτικού ή του γυμνασίου. Όποιος αντιδρά σε αυτές τις εξελίξεις υφίσταται διώξεις ως ρατσιστής και μισαλλόδοξος.

Ο γάμος θεσπίστηκε για να προστατεύσει την δημιουργία της οικογένειας που είναι ο θεμέλιος λίθος της συνέχειας μιας κοινωνίας. Τα προνόμια που του έχουν δοθεί οφείλονται στην ανάγκη της κοινωνίας να επιδοτήσει τις θετικές συμπεριφορές που την προστατεύουν, δηλαδή την αγάπη του άντρα προς τη γυναίκα και τη δημιουργία παιδιών.

Ακόμα και αν κάποιου ΠΑΣΟΚτζη δεν του πάει η καρδιά να ψηφίσει ΝΔ ή ΛΑΟΣ επειδή είναι δεξιά, ας ψηφίσει κάποιο άλλο κόμμα (όχι βέβαια ΣΥΡΙΖΑ που είναι ίδιος και χειρότερος). Πρέπει πάση θυσία να αποτρέψουμε την άνοδο του Παπανδρέου στην πρωθυπουργία. Ο Παπανδρέου είναι φορέας της Αμερικανικής αριστερής ιδεολογίας του πολυπολιτισμού, των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, της πολυφυλετικότητας, της αποεθνοποίησης, κ.ο.κ.

Δε με ενδιαφέρει αν κάποιος πιστεύει στο σοσιαλισμό ή στον κομμουνισμό στα οικονομικά θέματα. Είναι δικαίωμα του. Αλλά ας βάλουμε ένα φρένο στη διολίσθηση του έθνους μας προς τον γκρεμό, ας πούμε πως σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητες των άλλων και το δικαίωμα τους να κάνουν στο κρεβάτι τους ότι θέλουν, ταυτόχρονα πιστεύουμε πως η παραδοσιακή οικογένεια με τον πατέρα, τη μητέρα, και τα παιδιά είναι μια  αξία που αρκεί να διατηρήσουμε, και δεν πρέπει να την εξισώσουμε με τις σχέσεις των ομοφυλοφίλων προς χάριν μιας απατηλής ισότητας.

Απόρριψη του «συμφώνου συμβίωσης» στη Βουλή

Απερρίφθη από την Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής, η πρόταση νόμου, που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, για τη θεσμοθέτηση «συμφώνου συμβίωσης» ανάμεσα σε άτομα αντιθέτου ή ιδίου φύλου, καθώς μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να δηλώσει την συμφωνία του.

Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση, δια του υπουργού Δικαιοσύνης, Ν. Δένδια, διευκρίνισε πως, αν και δεν αποδέχεται την πρόταση, «διερευνά το θέμα» και «δεν είναι διατεθειμένη να κλείσει τα αυτιά της κάθετα σ’ αυτό».

Η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με την εισηγήτρια του κόμματος, Εύα Καϊλή, «αφορά κατ’ ουσίαν τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, τα οποία εκ των πραγμάτων αποκλείονται της δυνατότητας να κάνουν οικογένεια». Πέραν του πυρήνα αυτού, το «σύμφωνο» αφορά και ετεροφυλόφιλα άτομα, τα οποία δεν επιθυμούν να τελέσουν πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο, αλλά παρά ταύτα, επιθυμούν να εξομοιώσουν τη σχέση τους με εκείνη του γάμου, σε ό,τι αφορά τις νομικές συνέπειές της.

Η εισηγήτρια της ΝΔ., Κατερίνα Παπακώστα, θεώρησε «αντιφατική και πρόχειρη» την πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ, υποδεικνύοντας πως από τη μια θεωρεί ότι οι ομοφυλόφιλοι «δεν ζουν υπό το καθεστώς ισότητας δικαιωμάτων» και από την άλλη, παραδέχεται στην εισηγητική έκθεση, πως από το 2005, ισχύει ο νόμος 3304/2005 που απαγορεύει κάθε διάκριση με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό στους χώρους εργασίας.

«Η πρόταση είναι οιονεί ρατσιστική, διότι, ενώ το ΠΑΣΟΚ υποτίθεται πως θέλει να προστατεύσει τα δικαιώματα αυτών, στους οποίους απευθύνεται, στην πραγματικότητα τους κατηγοριοποιεί και τους βάζει ταμπέλες. Είναι και πρόχειρη και επιπόλαιη, διότι δεν είναι προϊόν μιας σοβαρής διαβούλευσης, αλλά μιας αδικαιολόγητης πρεμούρας να έλθει κατά τη διάρκεια του θερινού τμήματος της Βουλής», υποστήριξε η κα Παπακώστα.

«Εμείς που φέρνουμε την πρόταση νόμου, δεν είναι δυνατόν να κατηγορούμαστε για ρατσισμό», διαμαρτυρήθηκε η Εύα Καϊλή. «Αντιφατικές δεν είναι οι θέσεις μας, αλλά το νομοσχέδιο που ισχύει σήμερα, σε σχέση με την πραγματικότητα».

Η Εύα Μελά (ΚΚΕ), αφ’ ενός διαφώνησε στο να ισχύουν για το σύμφωνο συμβίωσης, οι ίδιοι κανόνες που υπάρχουν και στο γάμο, (λέγοντας πως «όποιος συνειδητά θέλει να βάλει τέτοιους κανόνες στη ζωή του, μπορεί να παντρευτεί»), αφ’ ετέρου εκτίμησε πως «ο γάμος έχει να κάνει κύρια με την διαιώνιση του είδους και την προστασία των παιδιών και όχι με την σεξουαλική σχέση, ή τη σχέση συντροφικότητας και αγάπης. Εμείς δεν βλέπουμε το λόγο να ενταχθούν τα ομόφυλα ζευγάρια στο σύμφωνο συμβίωσης. Στο κάτω-κάτω, η μακροχρόνια συμβίωση ανάμεσα σε συγγενικά πρόσωπα, δεν δημιουργεί δικαιώματα;», αναρωτήθηκε η βουλευτής.

Επιπλέον, η κα Μελά υπογράμμισε πως «δεν μπορούμε να μιλάμε για συναισθηματικούς δεσμούς, όταν συμμετέχουμε στο Σύμφωνο Σένγκεν και στους πολέμους, που τους αγνοούν».

«Είναι εκπληκτικός ο τρόπος που επιστρατεύουμε επιχειρήματα-προφάσεις εν αμαρτίαις, προκειμένου να δικαιολογήσουμε μια συγκεκριμένη επιλογή που έχουμε και δεν τολμούμε να τη στηρίξουμε ανοιχτά», σχολίασε ο Νίκος Τσούκαλης από τον ΣΥΡΙΖΑ και πρόσθεσε: «Βεβαίως, υπάρχουν κενά στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ, αλλά η ΝΔ συμφωνεί στις συγκεκριμένες προβλέψεις της, ή εμμένει στις θέσεις που είχε διατυπώσει ο προηγούμενος υπουργός Δικαιοσύνης, πως «η κοινωνία δεν είναι ώριμη να τις δεχθεί; Ο γάμος είναι καθαρά μια σύμβαση, ανεξαρτήτως κι αν έχει την προέκταση του μυστηρίου εκ μέρους της Εκκλησίας. Επειδή είναι η ελευθερία των συμβάσεων στα φιλελεύθερα νομικά καθεστώτα και επειδή πρέπει να διαμορφώσουμε πλαίσιο προστασίας και αυτών των καταστάσεων, κάποια στιγμή, ας αποφασίσει η κυβέρνηση να συμβαδίσει με όλες τις χώρες της Ευρώπης».

«Δεν μας έφτανε η κατάντια της Ελλάδας, φτάσαμε να πυροβολούμε και την ίδια την οικογένεια», σχολίασε ο Γιώργος Γεωργίου (ΛΑΟΣ) για να αναφερθεί, στη συνέχεια, στους προβλεπόμενους όρους διακοπής της συμβίωσης: «Στην εσχατιά της Βαλκανικής, η οποία πλήττεται από την ανεργία – και ιδίως στις γυναίκες – φθάσαμε να κοινωνούμε με ένα εξώδικο στην γυναίκα με την οποία συμβιώνουμε, να πορευθεί πλέον μόνη στη ζωή. Ποια είναι η παρουσία της κοινωνικής εξυπηρετήσεως με την εφαρμογή όσων προτείνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ;»

Σε ό,τι αφορά τέλος τους ομοφυλόφιλους, ο κ. Γεωργίου τόνισε πως είναι «ισότιμοι πολίτες».

«Αν θέλουν με την διαφορετικότητά τους να διακωμωδήσουν τα μυστήρια ημών των υπολοίπων, ίσως να διασκεδάσουν την καθημερινότητά μας, με όλα αυτά που ακούμε, άνδρες να φοράνε νυφικό κ.ά.. Εγώ, πάντως, προτιμώ να θυμώνουν μαζί μας, από το να γελούν μαζί μας…», είπε.

Κλείνοντας τη συζήτηση, η Εύα Καϊλή (ΠΑΣΟΚ) εκτίμησε πως η Νέα Δημοκρατία, με τις ρυθμίσεις, που έχει ήδη υιοθετήσει ως στιγμής, «ανοίγει την πόρτα στα ομόφυλα ζευγάρια, αλλά φοβάται το πολιτικό κόστος. Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη, η ΝΔ μπορεί να μην είναι».

«Η κυβέρνηση έχει διατυπώσει πως δεν είναι διατεθειμένη να κλείσει κάθετα τα αυτιά της στο συγκεκριμένο θέμα. Το διερευνά», ανέφερε λακωνικά ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ν. Δένδιας. «Κάθε συζήτηση είναι χρήσιμη. Κατά τα άλλα, ισχύουν όσα είπε η κα Παπακώστα».

Για ακόμα μια φορά γίνεται λόγος για αλλαγή του συστήματος εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Τους έχουν τρελάνει τους μαθητές με τις διαρκείς αλλαγές. Κάθε υπουργός και κάθε κυβέρνηση θέλει να κάνει τροποποιήσεις και αλλαγές, αλλά καμιά δεν αγγίζει την ουσία του προβλήματος που είναι η εξής:

Σε όλα τα κράτη του κόσμου η πανεπιστημιακού επιπέδου μόρφωση είναι για μια προικισμένη μειοψηφία όχι για όλους. Αυτό συμβαίνει γιατί η πλειοψηφία του πληθυσμού δεν διαθέτει την κατάλληλη προσωπικότητα, γνώσεις και νοημοσύνη για να πάρει πανεπιστημιακό πτυχίο.

Αν δεν γίνει κατανοητό το παραπάνω δεν κάνουμε τίποτα. Ο κάθε βλάκας με νοημοσύνη κάτω του 100 θέλει να γίνει τάχα επιστήμονας. Όμως επιστήμονες μπορούν να γίνουν μόνο όσοι έχουν νοημοσύνη τουλάχιστον μια τυπική απόκλιση πάνω από το μέσο όρο, δηλαδή 115 και πάνω. Ίσως κάποιοι λιγότερο νοήμονες αλλά εργατικοί και επιμελείς να μπορούν να τα καταφέρουν. Σε κάθε περίπτωση, πάνω από 1/4 του πληθυσμού δύσκολα μπορεί να πάει στο πανεπιστήμιο.

Γιατί όλοι προσπαθούν να μπουν στο πανεπιστήμιο; Συμφέρει τους πάντες: τους μαθητές γιατί δεν πλήγει τον εγωισμό τους, τους γονείς που καμαρώνουν για τους κανακάρηδές τους, τους φροντιστές που έχουν πελατεία, τους πανεπιστημιακούς που έχουν περισσότερα πανεπιστήμια και εργατικό δυναμικό για διάφορες εργασίες, τις τοπικές κοινωνίες που ζουν από τους φοιτητές.

Ποιος χάνει όμως από την κατάσταση αυτή; Η ελληνική κοινωνία και οικονομία που ωθεί τους νέους σε αντιπαραγωγικές σπουδές έχοντας απαξιώση μια σειρά από επαγγέλματα που και προσοδοφόρα είναι, και χρήσιμα, και δεν απαιτούν ιδιαίτερη νοημοσύνη.

Γι’ αυτό έχουμε γεμίσει μετανάστες κάθε είδους. Γιατί η ελληνική νεολαία ζει το ψευτο-όνειρο της μόρφωσης και αρνείται να κάνει τις δουλειές που είναι απαραίτητες για τη ζωή.

Οι λογής λογής μορφωμένοι που παράγει το σύστημα είναι φυσικά εντελώς αμορφωτοι, με εξαίρεση σχολές υψηλής ζήτησης που τραβάνε την ελίτ της νεολαίας. Αυτό οφείλεται τόσο στην εγγενή χαμηλή νοημοσύνη, στην εν τοις πράγμασι αδυναμία των καθηγητών να κάνουν επιστήμονες άτομα που δεν μπορούν, στον όγκο των μετριοτήτων που κάνουν τις εξαιρέσεις να χάνονται ή να λαμβάνουν μόρφωση χαμηλού επιπέδου για να μη θιγούν οι μετριότητες.

Μετά διαμαρτύρονται οι νέοι μας γιατί δεν βρίσκουν δουλειά ή δεν τους αρέσει. Πώς να τους αρέσει μια δουλειά την οποία δεν έχουν την διανοητική επάρκεια να την κάνουν; Στις περισσότερες φορές κάνουν κάτι πολύ απλούστερο από τα τυπικά τους προσόντα, γιατί απλώς αυτό μόνο μπορούν να κάνουν. Νιώθουν ωστόσο μειωμένοι γιατί δεν ασχολούνται με το αντικείμενο που σπούδασαν.

Δεν είναι αμάρτημα η ψεγάδι η χαμηλή νοημοσύνη. Κάθε άνθρωπος έχει αξία και στις σύγχρονες κοινωνίες υπάρχουν ευκαιρίες για όλους εκτός από τους διανοητικά καθυστερημένους που αποτελούν μειοψηφία.

Το πρόβλημα δημιουργείται όταν το σύστημα δημιουργεί την ψευδαίσθηση στους νέους μας πως είναι ανώτεροι απ’ ότι στην πραγματικότητα είναι. Αυτό τους δημιουργεί το άγχος της επιτυχίας, ένα άγχος το οποίο δεν εξαφανίζεται με αλλαγή του συστήματος εισαγωγής, αφού αιτία του δεν είναι το σύστημα αλλά η αναντιστοιχία δυνατοτήτων με στόχους. Ο κουμπούρας ή ο μέτριος θα έχει άγχος για το πανεπιστήμιο με όποιο σύστημα και αν εξεταστεί.